kramp

Dit najaar kreeg ik voor het eerst een griepprik. En sinds een kleine maand hebben we een fantastische sapmachine, heerlijk en vooral gezond!
Voor het eerst na 1971, toen mijn vader me met een auto van een aannemer uit Uilenstede haalde, kreeg ik griep. En niet eentje waar je na drie dagen weer van opgeknapt bent. Ze is langzaam afgedaald, eerst woedde ze in mijn hoofd, toen in mijn keel, daarna ging ze te keer in mijn longen en nu heb ik buikgriep.
Ik kan vrij goed tegen pijn, al zeg ik het zelf, maar de pijnscheuten die me nu teisteren zijn heel erg. Al twee dagen krimp ik met grote regelmaat ineen onder het slaken van akelige kreten, waarna ik me ijlings uit de voeten maak naar de wc, in de hoop (hoop?) nog tijdig op de pot te belanden.
Gisteravond kreeg ik weer zo'n aanval. M. en Elisabeth stonden erbij. M. gemeen lachend): "Nu weet je ook hoe een bevalling ongeveer is". Elisabeth: "Je moet puffen, zo" (ze deed de bekende kraamkamergeluiden ook nog even voor). Giechelend keken ze naar het slachtoffer. M. is verpleegster en de ander bijna.
Was er hier sprake van een nieuwe methode van pijnbestrijding?
Ooohh...