Arthur Japin is één van mijn iconen. Hij schrijft een proza dat mijlenver beter is dan dat van mijzelf. Zijn goddelijke zinnen, de opbouw van zijn verhaal, zijn inlevingsvermogen, de onwaarschijnlijke keuze van zijn onderwerpen, zijn plots, alles is van een schoonheid waarbij die van veel van onze auteurs verbleekt. Hij is van buitencategorie, een ster die in onze literatuur niet meer verbleekt.
Nu gaat hij een quizz presenteren op de televisie. Hij verlaagt zich tot het niveau van presentator van een programma van weinig allooi, platte humor. De prins die, zonder ervoor geleerd te hebben, putjesschepper wordt of chauffeur, noem het, zal ik even niet meer kunnen zien als die grote verheven literator van wie ik na een avondje lezen droom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten