In de vijftiger jaren ging je in de decembermaand wel etalageskijken. Winkeliers deden eens per jaar extra hun best de klant naar en vandaar in de winkel te lokken. Je had nog vooral winkeliers en niet al die winkelketens met hun volstrekt niet spannende etalages van nu, een enkele uitgezonderd, zoals De Bijenkorf. Ze hadden soms nog de deur (!) iets naar achteren, waardoor je, een of twee meter voor de deur nog naar links en rechts in als het ware twee etalages kon kijken. Etalages met van de mooie ronde ruiten. Kijken, kopen deden mijn ouders maar mondjesmaat, want zoveel verdienden we nu ook weer niet.
Tijden veranderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten