Dit bedoel ik nou! Vorige week zaterdag schreven Staf Depla en Steven de Waal (PvdA) in de Volkskrant een behartenswaardig stuk onder de kop 'PvdA moet antwoord geven'. Hierin stellen ze o.m.: "Een groot deel van onze publieke taken wordt uitgevoerd door door private instellingen (scholen, zorginstellingen, woningbouwcorporaties e.d.), het zogenaamde middenveld. ( ) Deze clubs, ooit opgericht door vakbonden, kerken, verlichte ondernemers of betrokken ouders zijn van verenigingen tot anonieme stichtingen geworden. Van wie zijn deze organisaties eigenlijk? Zijn ze nog van en voor de burger? Als ze goed werk leveren is het een zegen om op zo'n school of in zo'n instelling te werken of er in te wonen, in een huis van zo'n corporatie te wonen. Maar als de kwaliteit beneden de maat is of hardnekkige problemen niet worden opgelost kan niemand deze bestuurders wat maken. Terecht spreken burger dan politici aan, het betreft immers publieke kerntaken. De politiek staat dan, net als de burgers, met lege handen. De bevoegdheden ontbreken om dan corrigerend op te treden. Maar er dreigt meer: als je de politiek niet meer mag aanspreken op de kwaliteit van de zorg, het onderwijs, de betaalbaarheid van wonen. Als de politiek zegt machteloos te staan. Waarom zou je dan nog naar de stembus gaan? ( )".
Depla en de Waal slaan de spijker op zijn kop. De politiek accepteert (of bevordert) dat steeds meer kerntaken uitgevoerd worden door niet meer te controleren organisaties. Bijvoorbeeld: Probeer maar eens uit te zoeken wat het telefoonnummer van PGGM is, het pensioenfonds voor welzijn en zorg. Je kunt ze eenvoudig niet meer bellen over een pensioenprobleem. Waarom? De PGGM heeft zich, als de baron van Munchhausen, een verdieping naar boven getrokken, staat nu onder of boven de wet, en heeft haar eigen kerntaken uitbesteed aan een andere organisatie. Dat heeft het ABP ook gedaan, dat deed de NUON: die komen echt niet meer aan de telefoon als je een vraag hebt: het beheer van het netwerk e.d. hebben ze uitbesteed. En alles wat met water te maken heeft: dat is helemaal een zootje. In dit verband een treffende anecdote:
Ik fietste met een groep vrienden door het prachtige Waterland, net boven Amsterdam. Een van mijn vrienden sprak trots over het waterbeheer in deze polders, de enorme veranderingen in het rioolsysteem van Amsterdam e.d. Ik dacht, in mijn onschuld, dat hij dus bij het Waterschap werkte. Nou mooi niet. Die had alles uitbesteed!
En nu het verband met de titel van dit verhaal. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik vanmorgen het economiekatern van de Volkskrant opsloeg waar de volgende kop me toelachte: 'De school heeft straks aandeelhouders'. Het stond er echt! Hirsch Ballin wil instellingen zoals hierboven genoemd, scholen, zorginstellingen, woningbouwcorporaties meer op bedrijven laten lijken: ze mogen aandeelhouders hebben en (onder voorwaarden) winst uitkeren. Lees het artikel. Hoewel HB het op zich goed bedoelt (hij wil op de inmiddels geheel zelfstandig geworden instellingen juist weer meer grip krijgen) is zijn voorstel eigenlijk het grosso modo verankeren van het al lang uit de hand gelopen wild west- circus waarin we tegenwoordig zorg, welzijn, woningen en andere publieke taken krijgen toebedeeld (toebedeeld is een treffende uitdrukking). De minister en wellicht het kabinet accepteert zo een al lang uit de hand gelopen situatie, zoals die door Depla en de Waal geschetst wordt. Het was in de jaren zeventig de PvdA die haar mars door de instituties begon om deze te hervormen....
Als de PvdA dit soort ontwikkelingen accepteert stap ik over op de SP (en Godbetere anderen op de PVV of de TON).
(Naschrift: In de Volkskrant van 13 juli (ingezonden artikel) verwoordde Agnes Kant precies wat ik voelde)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten