Dat Nederland onder druk van xenofobie en recessie moreel zo diep zou zakken dat de PVV nu virtueel de grootste partij is, is diep- diep- dieptreurig. Ik ben op deze eerste mooie lentedag verontrust en voel me ongemakkelijk. Droevig en kwaad tegelijk.
Dat het nu toch gebeurt dat we straks door die enge Telegraaflezertjes worden geregeeerd is een vooruitzicht dat mijn constitutie aangrijpt: Mijn hele systeem wordt erdoor getriggerd. Ik weet niet hoe weldenkend Nederland hier op reageert, maar het is schokkend. Deze sluipende krach in ons morele systeem vraagt om sterke persoonlijkheden in de politiek. Dat is het. We zijn ook zelf schuld door weliswaar goede bestuurders, maar slechte politici te kiezen. Het land besturen betekent ook assertief zijn en zonodig agressie kunnen en durven toepassen. Moed tonen in een langzamerhand defensief te voeren strijd (het is toch godgeklaagd!) is ook een eigenschap die poltici moeten bezitten. Moed ook om politieke uitgangspunten en doelstellingen te kunnen en durven uitleggen en met vuur verdedigen. Ze komen immers voort uit beschaving en menslievendheid.
Deze triomf van de onderbuikgevoelens is mogelijk gemaakt door het ongeinspireerde politiek bedrijven dat de weldenkende meerderheid zich gewoon heeft gemaakt. Oorzaak is ook dat politiek bedrijven op deelgebieden normaal is geworden (milieu, arbeidersbelang, vernieuwing van politieke systemen, ondernemersbelang, dierenbelangen), waardoor we een veel te versnipperd politiek landschap hebben. Een relatief kleine partij kan hierdoor zomaar de macht grijpen. Als mensen ongerust worden en angstig (en op verkeerde mensen gaan stemmen) komt dat vooral omdat onze leiders niet goed meer kunnen troosten, en hoop geven. Tot de verbeelding sprekende persoonlijkheden kunnen dat.
Het lijkt er te vaak op dat ze zelf de weg kwijt zijn als het gaat om echte issues, zoals racisme, discriminatie, solidariteit met zwakken, strijd tegen overconsumptie, de arrogantie van de macht van kapitalisme, uitbuiting en zelfverrijking (pleonasme).
Kan Marijnisse nog even terugkomen? En Kok en Wiegel en Van Mierlo?
En dat op de dag dat Robert Jasper Grootveld werd herdacht! Uche uche uche. Hem blijft dit alles verder bespaard.
(AvD)
De methode De Hond is allesbehalve een representatieve steekproef, getuige een ingezonden brief in NRC Handelsblad. De Hondensoep wordt uiteindelijk niet zo heet gegeten. Opperonderbuikspreker Wilders en de TONnies van Verdonk vormen een uitlaatklep voor mensen die nooit iets van democratie zullen begrijpen. Het LPF-debakel leert dat dit soort clubjes nooit in een coalitie komt te zitten. Strijden voor het oprekken van de vrijheid van meningsuiting en de Antillen op Marktplaats zetten lijken mij geen serieuze inbreng voor coalitiebesprekingen, om nog maar te zwijgen van die PVV-karpatenkop die Kamervragen stelt over een gestorven olifant. Gun het electoraat waarvan het politieke IQ hun schoenmaat niet overtreft hun uitlaatklep. Laat PVV en de TONnies maar x zetels winnen (waarbij x dus lager is dan die van De Hond). Dan gaan we in de Kamer gewoon door met 150 - x serieuze(re) Kamerleden. Dat alles neemt niet weg dat de grote middenpartijen die de bestuurslagen leveren ook eens aan wat meer aan zelfreflectie zouden moeten doen. Het integratiedebat in de PvdA (zie ook ingezonden brief van Bos in Volkskrant van heden) is daar een goed voorbeeld van. (Ir. N)
BeantwoordenVerwijderenTrouwens, nadenkend over de representatieve democratie en evenredige vertegenwoordiging: eigenlijk zouden de Kamerzetels voor hen die niet stemmen leeg moeten blijven. Dus als het opkomstpercentage bijvoorbeeld 60% is, blijven 40% = 60 Kamerzetels leeg.
BeantwoordenVerwijderen