Man en bal: gratuit populisme

Gisteren heb ik grote delen van het spoeddebat over Uruzgan digitaal meebeleefd. Uruzgan, ging het daar over? Nee toch!? Ik heb begrepen dat er door de expliciete verklaring van Wouter Bos over het niet voortzetten van 'Uruzgan' een ruime Kamermeerderheid is tegen voortzetting van 'onze' missie aldaar. De hele oppositie zou blij moeten zijn. Toch? Nee dus. Ik vond het een beschamende vertoning. Het was een glashelder voorbeeld van hoe het - in ieder geval in de landelijke politiek - allang niet meer om de bal gaat maar om de man. En sommigen vinden het dan gek dat de verwachte kiezersopkomst op 3 maart zo laag is...
De jezuïtische gluipo Verhagen start de discussie buiten de Ministerraad om; hij stuurt aan op een vervolgmissie. Via diezelfde buitenweg geeft Wouter Bos zijn heldere opinie, resulterend in selectieve verontwaardiging. (Het CDA verweet WB ooit draaikontgedrag. Wie kaatst moet de bal verwachten. Wie wind zaait zal storm oogsten!)
Mijn top-drie van meest waardeloze Kamerleden voldeed gisteren volledig aan deze kwalificatie. Die Kant Noch Wal met een hoge zuurgraad (PH = 2) doet mij terugverlangen naar de Grote Osse Worsten Draaiende Leidsman. En dan trotskist Verdonk. Geen inhoudelijke bijdrage, dus dan ga je gewoon schelden. Niets dus om trots op te zijn. Trouwens: heel subtiel hoe Van der Vlies haar op haar nummer zette. En dan natuurlijk de Leider van de Nationale OnderbuikPartij. Zie hem onderuitgezakt zitten in een Kamerbankje vooraan. Benen buitenboord. Vaak vingerspelletjes met roterend schrijfgerei. De lichaamstaal van iemand die last heeft van wat in een wetenschappelijk rapport 'systeemhaat' werd genoemd. Een uitspraak van hem van gisteren parafraserend: "Voor de tv-kijkers thuis [Uitzending Gemist o.i.d.]. Die witte vlek rechtsonder in uw beeld, dat ligt niet aan uw toestel. Het is de geperoxideerde bedekking van een leeghoofd. Bij een leeg hoofd hoort een volle onderbuik". Een mooiere definitie van gratuit populisme kan ik me niet voorstellen.
(Ir. N)